Actieradius

maandag, februari 25, 2002


Kleine ondeugd (onsamenhangend ter eigen interpretatie).

Kleine ondeugd was een prachtkind.Lief, vrolijk en vol levenslust.Maar…hoe lief hij ook was,hij haalde altijd alle streken uit die niet mochten.Echte streken, geen halve.Hij verstopte de zon. Die wilde hij aan zijn moeder geven voor haar verjaardag. Het was nog in de tijd dat de mensen nog nergens besef van hadden dus ook niet van tijd. De zon ging onder. Het was donker nu. De mensen waren bang en boos op kleine ondeugd die de zon immers had verstopt. En kleine ondeugd was verdrietig en huilde grote tranen. Al die tranen kwamen op een hoop terecht. Hij deed ze bijeen en rolde er een bal van.
Kleine ondeugd had een broer, een soort reus. Zo groot. Die was jaloers. Pakte de bal af en gooide die weg. Kleine ondeugd holde er achteraan, maar de bal vloog de lucht in en kwam niet meer terug. En iedere avond ging kleine ondeugd kijken. Dan keek hij naar boven. Naar zijn bal. Hij was weer het vrolijke ventje en kleine ondeugd keer er uren naar en de bal straalde. Straalde bijna net zo mooi als de zon. Kleine ondeugd was zo verrukt. Hij wilde de zon niet meer verstoppen en de bal. Die koesterde hij. Het was niet dat goede als de zon maar die zilveren bal vond kleine ondeugd iets speciaals. Het bracht hem alles wat hij wensen wou…Innerlijke rust !

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start