Actieradius

Johnny is er niet meer , ik hoop dat er nog veel mensen op deze site komen .En hem in ere houden zo als ie was William

Francesco Sbano

Niets uit deze publicatie mag gereproduceerd worden zonder toestemming van de schrijver. Toestemming slechts via e-mail. Copyright © 2002 Vanzo. Alle rechten voorbehouden.

De EFFENAAR moet blijven, al is het maar voor de wijven.

mail

zondag, maart 31, 2002

Nostalgie

“Het woord nostalgie stamt uit het Grieks en is in feite een samenstelling van twee andere woorden. Nostos betekent terugkeer en Algos pijn. Nostalgie is dus de pijn veroorzaakt door het onvervulde verlangen om terug te keren naar waar je ooit was en dat kan zowel een tijd als een plaats zijn”: las ik in een magazine laatst.
Ook in ander leesvoer kom je tot een soort gelijke opsomming/uitleg/benadering van het begrip “nostalgie”. Een mooi begrip overigens. Alleen wat mij opvalt in deze en anderen stukken, is de hoge mate van negatieve uitstraling. Een gevoel van onbestemde drang naar datgene wat ooit was. En deze schijnt meestal gepaard te moeten gaan met een “abstract” gevoel van weemoed.
Al kan ik deze uitleg begrijpen en zeker waarderen, toch doet de “negatieve” klank van dit alles me aan het denken zetten. Want waarom zijn mijn nostalgische herinneringen vrijwel nooit van negatieve aard?. Waarom komt er altijd een glimlach op mijn mond, een gevoel van tevredenheid die zich dan tijdelijk meester maakt van me, als ik terugdenk aan dat wat ooit was?.
Waarom voel ik i.p.v. pijn een gevoel van warmte?.En waarom wil ik niet terugkeren naar dat wat ooit was, maar me slechts laven aan de herinnering?.
Zou het zijn omdat ik nostalgie anders interpreteer dan de meeste, het anders beleef dan anderen?. Ik nostalgie gewoonweg niet wil toelaten in mijn leven?.Nostalgie veel breder en complexer is dan de geldende gedachten daarover?.
Omdat herinneringen, in welke vorm dan ook, volgens mij een weg zijn naar onsterfelijkheid. De bron van de eeuwige jeugd waar iedereen naar zoekt, mooie verhalen over zijn geschreven, die vele mensen begrijpelijk voor zichzelf willen maken door deze onder de noemer “nostalgie” te plaatsen. En wie ben ik om ze dat niet te gunnen?.