Actieradius

zaterdag, mei 25, 2002


Alles op zijn plaats.

Een stille man loopt onopvallend over straat. En voor diegenen die goed kunnen kijken ziet men kleine druppels sentimentaliteit verschijnen op zijn wang. Een berustende tranendans ontvouwt zich. Symbolisch versterkt door het vage licht van een lantaarnpaal die ontmaskerd dat jeugd en onschuld zijn verdwenen. Kwalijke signalen van angst en pijn zijn ervoor in de plaats gekomen. De eeuwige twijfelaar.
Een stille man huilt onopvallend op straat. En voor diegenen die het kunnen horen mompelt hij zijn gebroken woorden van stil verdriet. Een “Is dit nu later?”,overstemt in een flard het woeien van de herfstwind. Duidelijk de woorden van een geestelijk wrak, op zoek naar dat ene alles omvattende antwoord. Zijn weinig overgebleven haren die dansend het lot lijken te beslechten. Gewoon weigeren te antwoorden.
Een stille man met haren dansend loopt onopvallend over straat. Zijn benen die niet meer kunnen en willen dragen. Zijn ogen die smekend vragen om een beetje rust. Moe van de obscuriteit. Zijn levenstocht die zijn einde nadert, en alles is op zijn plaats. In zijn herinneringen. Hoeveel plaats zou er nog zijn daarboven?. En voor die ene keert voelt hij zich levend. Een deken van wetende stilte als antwoord…

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start