Actieradius

zondag, mei 19, 2002


De aanschouwing van een Pyrrusoverwinning

De schok die het moet geven. De leegheid die het moet achterlaten. Verslagenheid en tranen als uitwerpselen van bewijs. Je wereld die op dat moment grof onder je voeten wordt weggeslagen. Niet zomaar weggeslagen. Geen scheurtje maar een aantal meters brede onoverbrugbare verwijdering dit maal. Voor een tweede en (waarschijnlijk) definitieve keer.
Terwijl je net de geestelijke tweestrijd tussen hoop en waarheid aan het winnen was. Lichamelijk aan de beterende hand was als gevolg daarvan. Dat je als het ware je vijand in zijn gezicht had aangekeken, ijzig strak, had uitgelachen en overwonnen had. Een Pyrrusoverwinning.
Daarna de tweede geestelijke teleurstelling. Niet zomaar een teleurstelling, maar een gegeven uitslag die zich in je gedachtenwereld nestelt als een judaskus. Slopend. Monotoon tergend langzaam maar met eenzelfde uitkomst.

Die tweede klap. Dodelijk. Al wil het lichaam er nog even niet aan geloven…

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start