Actieradius

donderdag, mei 23, 2002

Een stijve (…mijn hardnekkige vriend).

Nee maar. Niet te geloven zeg. Kijk eens wie we daar weer hebben.Als dat onze kleine vriend niet is. Goh wat leuk dat je er ook weer eens bent. Het is zoveel gezelliger als jij er ook bent. Hoe is het nu met je?.

Kan jij het jezelf voorstellen dat je in zo`n gesprek als bovenstaande terecht komt na een net spontaan verschenen stijve penis te hebben mogen zien?. Ik wel. Al sinds de eerste voor U teruggehaalde herinnering, waarin ik mijn stijve met ontzag aanschouwde, aanraakte en tegelijkertijd weer moest loslaten, heb ik besloten deze toentertijd rare verschijning maar te accepteren als een in de toekomst terugkomend feit. En waarom zou ik deze verschijning niet als vriend gaan beschouwen (zoals zo velen mannen doen door hun penis een naam te gaan geven)?. Al ben ik zelf nooit zover durven te gaan, daar ik toch wel graag een afgebakende ruimte voor mezelf wilde behouden. Misschien een vorm van bindingsangst…

En het zal waarschijnlijk wel allemaal niet zo psychologisch, ethisch verantwoord zijn volgens verschillende groeperingen en de heersende intelligentsia, maar wat ik ondertussen naast de velen onwaarheden ook heb mogen ondervinden is dat zelfbevrediging een handig en een simpel te gebruiken biologische manier is om kunstmatig een gevoel van roes op te wekken. Geen homeopathisch of geneeskundig medicament zoals het U inmiddels welbekende Prozac (fluoxetine hydrochloride) die daar uiteindelijk tegenop kan. Deze natuurlijke smering (redding?) van het lichaam. Een golf van welbehagen met zich meebrengend en achterlatend.

Hemeltjelief een stijve. Wat moet ik daar nu in hemelsnaam mee?. Hoe kom ik er snel vanaf?.Onbelangrijke vragen in het groter geheel gezien.

Gewoon wachten tot deze overgaat!

Vanzo

Comments: Een reactie posten

start