Actieradius

vrijdag, mei 17, 2002


Infantiliteit als geloof?

Na een dapper gestreden, zich al eeuwen uitstrekkende strijd is het nu toch enigszins plotseling officieel. Nederland is vandaag infantiel verklaard. De tekenen hiervan wezen al geruime tijd in deze richting. De signalen werden steeds heftiger in kracht.Groter in omvang. Steeds duidelijker. Zichtbaarder. De fragiele grens tussen normaal en abnormaal is verbroken. Redden wie zich redden kunnen, de anderen zijn verdoemd.
En waarom?. Waarom hoor ik U nu denken, waarom zouden we überhaupt infantiel zijn?.Sommigen wat is infantiel zijn wellicht.

Waarop ik deze keer kan antwoorden in een simpele en heldere bewoording, K3.
Want als hier in Nederland het mogelijk is dat drie nietszeggende bewegende lipbewegingen nasynchroniserende danspopjes zonder een gevoel voor talent met een even nietszeggend nummer als “toveren”, en dan zwijg ik nog over de rest van hun repertoire, op een nummer drie positie kunnen komen in de Nederlandse topparade.Dan. Dan begin ik toch enigszins te twijfelen aan de geestelijke gesteldheid van de gemiddelde Nederlander ( het gemiddelde als maatstaf genomen).

Massa`s volwassen Nederlanders die als kinderen zo blij, alsof er niets anders zou bestaan aan goede literatuur, hun toevlucht zoeken in sprookjesachtige boeken voor de jeugd waartoe we Harry Potter toch wel mogen kwalificeren. Weer dat toveren, het onwerkelijke. Hebben we zo genoeg van dit leven dat we toevlucht moeten zoeken in surrogatieve illusie`s?.

Is dit het simpele antwoord dat mijn ongeloof zou kunnen stillen?. Hoe ver zijn we vergaan inmiddels?. Hoe ver leven we van de werkelijkheid af?. Ben ik aan het verdrinken in melodramatische negativiteit?

K3….Ik zou bijna gaan lachen als het niet zo diep triest zou zijn.

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start