Actieradius

woensdag, mei 29, 2002


Vrouw van mijn dromen

Hebt U dat ook wel eens?. Dat U iets zo waarheidsgetrouw droomt, zo echt, dat als U weer wakker bent geworden U gewoon zeker weet dat het waarheid is geweest, of waarheid gaat worden?. Dat U iets beleeft hebt wat los staat van een normale droom. Iets wat verder gaat dan het normale. Het werkelijke.

Want vannacht was ze daar weer opeens. Eindelijk. Nog zoveel malen duidelijker, fraaier, schoner dan bij onze eerste kennismaking. Zoveel mooier. Deze keer een sierlijke haast engelachtige verschijning die als deken van eeuwig aanwezige liefde op me neervlijde.
Haar aanwezigheid die als innerlijke rust mij tot kalmeren bracht.
Reeds eén maal eerder mocht ik haar waarnemen. Om daarna weer enkele maanden te verdwijnen, en mij als een klein kind redeloos alleen achter te laten. Alleen op de wereld. Met slechts de weinige herinneringen resterend. Waarin ik met graagte verdronk. De waarheid is soms in tweede instantie minder hard dan deze lijkt in eerste instantie.
Maar gisteren was ze weer eindelijk daar. En het bonzen van mijn hartje zwolg op een gegeven moment samen tot een passievol liefdesnummer voor ons hernieuwde samenzijn.
Zij. De vrouw van mijn dromen. Haar half lange, krullend, rossig rode haren. Haar ranke, sierlijke lichaamsvormen. Haar gracieuze manier van stralen. Haar witte huid.

En misschien is het wel een reflectie van wat ik graag wil zien. Een flauwe stuiptrekking van de geest. Een stomme projectie als boodschap van het onderbewuste. Een schijnbeweging van gevoelens als U dat wil zeggen. Maar ik kan U zeggen. Wat een fijne. Dus daarom uit de grond van mijn hart. Vrouw van mijn dromen, hoelang laat U mij nog wachten?

Vanzo

Comments: Een reactie posten

start