Actieradius

Johnny is er niet meer , ik hoop dat er nog veel mensen op deze site komen .En hem in ere houden zo als ie was William

Francesco Sbano

Niets uit deze publicatie mag gereproduceerd worden zonder toestemming van de schrijver. Toestemming slechts via e-mail. Copyright © 2002 Vanzo. Alle rechten voorbehouden.

De EFFENAAR moet blijven, al is het maar voor de wijven.

mail

zaterdag, juni 08, 2002

Bijkans deprimerende conclusie: Vanzo is dom!

Geachte dames en heren. Hooggeëerd, in gering komende aantallen, lezend publiek. Web-loggers. Vandaag geef ik mezelf totaal over aan U en zeg met diepgeworteld berouw in mijn stem, dat ik toegeef dat ik niet eens half zo slim ben als men denkt. Het tegenovergestelde is juist in mijn geval van toepassing. Oké. Ik beken. Ik ben gewoon dom. Een aan infantiliteit grenzend moment van melodramatische nietszeggendheid. Zucht. Ik beken. Mijn ziel is nu de Uwe.

Want nog steeds schijn ik het maar niet te kunnen begrijpen. Willen mijn, op hun tenen levende, hersencelentjes het maar niet opslaan dat de mensheid nu eenmaal leeft op kleinschaligheid. Kan ik met de beste wil van de wereld maar niet begrijpen, dat er mensen zijn die kunnen schrijven over een in mijn ogen simpel iets als een ingegroeide nagel, of nog erger, een blouse die men dan mooi kon kopen in de aanbieding, bij een winkel waarvan ik niet eens de naam met werkelijk gedane moeite mijn strot uit kon krijgen. En dat ze daar dan oprecht blij en voldaan over kunnen schrijven. Tevens in deze faal ik. Ik kan het gewoonweg niet begrijpen. Maar ik weet, het ligt aan mij. Ik ben dom.

Begrijpen, dat als iemand schrijft over tieten, neuken, kont, penetrerende activiteiten en al dat soort aanverwanten zaken men duizenden bezoekers krijgt. Wordt er dan zo weinig aan seks gedaan in Nederland?. En als men het doet, is deze seks dan van een zo slechte kwaliteit dat men niet anders kan doen dan toevlucht zoeken in surrogatieve fantasieën van lust?.De zin van onzin is mij in ieder geval in deze ontgaan. Maar ik weet, het ligt aan mij. Ik ben dom.

En ooit heb ik in mijn naïeve domheid eens een ironisch, in mijn ogen belachelijk, verhaal geschreven over mijn stijve penis. En wat zag ik tot mijn, tot hartkloppende brengende, verbazing?. Het was de dag dat er de meeste bezoekers kwamen op mijn site. Maar ik weet, het ligt aan mij. Ik ben dom.

Dus rest mij niets anders meer dan gewoonweg de waarheid maar onder ogen te komen. De dingen te zien zoals ze nu eenmaal zijn. Het boetekleed aan te trekken en als zelfkastijdende barmhartige onnozelaar in vrede komen met mijn domheid. Wat rest me anders?.