Actieradius

Johnny is er niet meer , ik hoop dat er nog veel mensen op deze site komen .En hem in ere houden zo als ie was William

Francesco Sbano

Niets uit deze publicatie mag gereproduceerd worden zonder toestemming van de schrijver. Toestemming slechts via e-mail. Copyright © 2002 Vanzo. Alle rechten voorbehouden.

De EFFENAAR moet blijven, al is het maar voor de wijven.

mail

maandag, juli 29, 2002

De beelden en gedachten achter “de flits”.

Soms vraagt een mens zich af. En dan zijn er ook van die mensen, die zich meer dan eens afvragen. Zelfs mensen die zich enige jaren lang, iets afvragen. Zich iets specifieks afvragen, waarbij maar geen passend antwoord wordt gevonden. Geen plaatsbaar antwoord.
En aangezien ik toch enigszins val, binnen de kwalificaties van het mens zijn, vraag ik me wel eens af. Vraag ik me zelfs, wel vaker dan eens, wat af. Nog sterker zelfs. Ik vraag me nu, juist op dit verhaalbepalende moment, iets af.

Ik vraag me dus af, wat mijn beelden zullen zijn, die in een flits, voorbij schijnen te razen, vlak voor het moment, van overgaan (men mag hier ook lezen: voor het moment, van sterven). Wat zal ik te zien krijgen ?. Wat zullen deze beelden inhouden ?. Zullen ze me, de personen laten zien, die ik lief had, lief moest hebben, die ik haatte ?. Zullen ze me, laten zien de personen, die ik verloor, die ik kwetste, die ik hielp ?. Zullen ze me, laten zien, de weg die ik te volgen had, de obstakels die ik moest overwinnen, overwon ?. Of zullen de beelden die ik te zien ga krijgen, zwart kleuren, om tenslotte, ironisch ingekleurd te worden met drie snoeiharde letters: FIN.

Want is het niet zo hooggeëerd leespubliek, dat Russische wetenschappers, jaren geleden al ontdekt hebben, bij toeval via testen gedaan op astronauten, dat een plotselinge, extreme vorm van zuurstof onttrekken, een flauwte zal genereren, die wordt omschreven als dezelfde vorm van flauwte, die vlak voor het overlijden van een persoon intreed ?. En omdat ik gezegend ben, met een simpele geest, vraag ik me dus af, of het dus zo zou kunnen zijn, dat verhalen over het fenomeen leven-na-de-dood-ervaringen, zijn witte tunnels, de vreedzaamheid, de verhalen van een levensverhaal wat voorbij zal flitsen, vlak voor het sterven, simpelweg dus een moment van extreem zuurstofgebrek is, wat de hersenen impulsen doet geven, om bepaalde dingen te gaan zien. Hallucinerende illusie`s. Niets meer, en ook niets minder.

Alhoewel. Zou deze simpele verklaring, als men iets verder durft te denken, niet het begin kunnen zijn, voor een onttroning van geloof ?. Van HET geloof ?. Als wezenlijke elementen uit het geloof, stoelen op mentale hallucinatie`s, wat is dan nog de waarde ervan ?. Wat is dan het antwoord op de wetenschap, dat het leven, na deze aardse periode, eindig is, en dat niets iets wezenlijks uitmaakt tenslotte ?. Waar zullen de mensen dan hun antwoorden moeten zoeken, op de vragen, die geen antwoorden hebben ?.

Maar misschien moet ik de vragen die heersen, testen op hun waarde, op hun juistheid, door simpelweg nu mijn vinger (spreekwoordelijk) in het stopcontact te steken, en een plotselinge extreme zuurstofgebrek genereren, gebruik makend van de kracht van elektriciteit. Maar aan de andere kant, nog buiten het vraagstuk durf om, is het dat wel allemaal waard ?.