Actieradius

zaterdag, juli 06, 2002

Het onvermijdelijke.

De schaduw praat zachtjes tegen de zon. Moe van zijn oneindigende woede binnenin. Moe van zijn oneindigende lange nachten. Dromen. De lange rij lijken die doodgeslagen de hemel in de nacht proberen te vinden. Gestolen ruimte`s, desolaat met de gedachten in handen. Het valt niet mee lijk te wezen. Schijndood is verwezenlijking…

Zo gaan de dingen. Zo moeten ze gaan…

Harten voor de pacifisten zonder hart. Gesprongen in de schemering, springend van bundel energie naar hoop, nu gedwee schuifelend naar de redding van de mist. Fluwelen heiligheid. Kameraadschap, solidariteit. Distantiëring door samen te kijken. Verder dan de dood van de pastoor, de dienende. De verloren gewaande eeuwige reiziger…

Zo gaan de dingen. Zo moeten ze gaan…

Zonder moeders hand. Verloren gewaand in gekheid, intelligentie, rationaliserende gedachten in lichamen van gesmolten gespletenheid. Onoverwinnelijk…

Zo gaan de dingen. Zo is het gegaan…

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start