Actieradius

vrijdag, augustus 30, 2002

Gedwee.

Gedwee volg ik de stappen die mijn voeten hebben achtergelaten. Want als schaduw zonder inbreng, heeft juist berusting mij deze weg gebracht. En zie hoe gewilligheid duivels vriendelijk over mijn tere schouders mee kijkt, en tevreden ziet hoe ik gedwee mijn tanden tot het tandvlees bloot lach.
Waarmee deze indirect als symbolisch kenmerk, quasi geïnteresseerd naar de mensen kan luisteren. Naar die massa mensen die zelden iets te vertellen hebben. En toch voelen de verhalen haast warm aan. Haast menselijk.
En gedwee speel ik mee met dit eigenbedrog, slechts met doel om in de weg zittende positivisme te kunnen opruimen. Die als accepterende wetenschappelijke douche, voor helende inbreng zorgen mag. Als kennis die nimmer kwam.

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start