Actieradius

vrijdag, augustus 02, 2002

Monza

Sinds enige tijd, om precies te zijn zeven dagen, ben ik eigenaar van, zoals men dat zo mooi pleegt te zeggen, een kat. Een kitten om helemaal precies te zijn. Twee jaren, in gelukzaligheid met het alleen zijn, zijn verstoort, omdat in een schijnbaar kwetsbaar moment van sentimentaliteit, een vriendin van me, mij zover kreeg om een kat te nemen. En laat ik nu maar meteen duidelijk, en eerlijk wezen. Had ik er maar nooit aan begonnen. Had ik maar mezelf nooit laten toestaan, week te worden. Had ik maar…
Zijn speelsheid, doet mijn rustige inslag onnatuurlijk versnellen. Net in een fase van mijn leven, waar ik weinig zin heb om als een soort politieagent, de mensen te moeten/willen uitleggen. Toch ben ik vervallen tot een permanente agent, die in de ergste gevallen, gewapend met een plantenspuit mag proberen enigszins de rust in huis te waarborgen. Mag proberen uit te leggen, aan een kat die Oost-Indisch doof wil zijn, wat deze wel, en wat deze niet mag doen. En ik ben bang, dat ik nog vele zuchten ga uitblazen, en vele malen Monza zal kunnen gaan roepen, omdat deze weer eens in een vlaag van speelsheid, te ontdekkend alles kapot wil bijten. Uitwerpselen mag opruimen, terwijl ik juist daar, niet goed tegen kan. Veel krassen op mijn benen, kan gaan verwelkomen, omdat mijn kat denkt dat deze harige latten, “de” juiste plek is, om zijn nagels in te zetten. Geïrriteerd zal raken, omdat ik net lekker aan het schrijven ben, en meneer net nu zijn portie aandacht eist.

Is dit nu alles een typisch geval van eigen schuld, dikke bult, je zou beter hebben moeten weten ?.

Vanzo


Comments: Een reactie posten

start