Actieradius

donderdag, augustus 08, 2002

Vanzo en voorzienigheid.

Soms ontmoet toeval de werkelijkheid. Treed het deze binnen met een plotselinge, maar daarom niet minder indrukwekkende, sprong. Legt het zich teder neer in je schoot, om daar verder bemoederd te willen worden. En heeft het soms zelfs de arrogantie, te vragen naar uitleg, op de vraag van zijn bestaan.

Onze ieder welbekende, Albert Einstein is mogelijkerwijs ook getroffen door dat moment, toen hij zijn relativiteitstheorie bedacht. E=MC2 sprak hij daarop wijs. En de mensheid verhief hem tot halfgod. Ere wie de ere toekomt, en in dit specifieke geval, spreekt dat haast voor zichzelf. Al schetste mijn verbazing enkele dagen geleden, iets opmerkelijks.

Wat dan ?

Dat de relativiteitstheorie van A.Einstein (E=MC2), op het punt staat, om ernstig betwist te gaan worden. Al zal wat mij betreft, ondanks de mogelijke uitkomst daarvan, een uitspraak als deze “ Put your hand on a hot stove for a minute, and it seems like an hour. Sit with a pretty girl for an hour, and it seems like a minute. THAT`S relativity.”, opgemaakt vanuit zijn mond, mijn inziens, puur waarheid blijven (gezien in het micro). Daarover, valt er met mij, weinig te twisten. Aan sommige houvasten van het leven, kom je nu eenmaal niet.

Maar wat heeft de relativiteitstheorie (E=MC2) van Einstein nu te maken met zoiets groots als voorzienigheid ?. Wat heeft deze in hemelsnaam te maken met Vanzo ?.

Nou dit.

Al geruime tijd gebruik ik de naam E=MC2? (vergeet vooral niet de vraagteken te zien, alsmede op te merken, dat deze naam reeds gebruikt werd voordat de betwisting openbaar werd), bij het programma W.I.E. Een programma waarbij je te zien krijgt wie er op een site is, op een bepaald moment, als men op deze site gebruik maakt van datzelfde programma. En wat wil het geval nu zijn, dat vrijwel iedereen in deze grote en boze (b)log wereld, deze gebruikt. Waardoor ik mijn vooruitziende blik kon opmerken. Me deed bevestigen van dat wat ik al geruime tijd wist, ik ben de “uitverkorene”. Of moet ik mezelf iets minder grootheidswaanzin toedichten en dit voorval zien als een simpel geval van puur geluk ?. Want is het niet een Nederlands spreekwoord dat ons zegt: “het geluk is met de dommen”. En ik heb zojuist besloten… zo is het maar net.


Vanzo


Comments: Een reactie posten

start